بررسی اختلال در سیستم‌های عصبی اساسی ادراک اجتماعی، مشاهده عمل و نظریه ذهن در اختلالات طیف اوتیسم

مقدمه: اختلالات طیف اوتیسم، اختلالات رشدی عصبی هستند که با مشکلاتی در ارتباطات اجتماعی و تعاملات اجتماعی و همچنین رفتارها، علایق و فعالیت‌های محدود و تکراری مشخص می‌شوند. پژوهش‌ها در حوزه علوم اعصاب اجتماعی نشان می‌دهد که کاستی‌های عملکرد اجتماعی در اختلالات طیف اوتیسم ممکن است از اختلالات در سیستم‌های عصبی حاصل شود که در پردازش اطلاعات اجتماعی دخیل هستند. در این مطالعه پژوهش‌های مرتبط با مبانی عصبی سه سیستم عصبی کلیدی پردازش اطلاعات اجتماعی اساسی (ادراک اجتماعی، مشاهده عمل و نظریه ذهن و سوء عمل سیستم‌های عصبی) در اختلالات طیف اوتیسم مرور گردید. نتایج نشان داد که فعالیت ناهنجار در نواحی مغزی دخیل در ادراک اجتماعی (شیار گیجگاهی فوقانی خلفی، آمیگدال، قشر اوربیتوفرونتال و شکنج فوزیفرم) در مناطق مرتبط با مشاهده عمل اعم از نظام اعصاب آیینه‌ای و سه ناحیه بهم پیوسته آن (شیار گیجگاهی فوقانی خلفی، شکنج پیشانی تحتانی و لوبول آهیانه‌ای تحتانی) و در مناطق اختصاص یافته به نظریه ذهن (قشر پری فرونتال میانی، پیوندگاه گیجگاهی –آهیانه‌ای، شیار گیجگاهی فوقانی خلفی، قشر کمربندی خلفی/پری کانئوس و لوب گیجگاهی قدامی) است. نتیجه‌گیری: این نتایج حاکی از پردازش ناهنجار اطلاعات اجتماعی در اختلالات طیف اوتیسم است و به‌عنوان نقص‌های سیستم‌های عصبی درگیر در ادراک اجتماعی، فهم عمل و نظریه ذهن تعریف گردد. این یافته‌ها چارچوبی برای درک مکانیسم‌های عصبی زیربنای کاستی‌های اجتماعی در اختلالات طیف اوتیسم فراهم ساخته و نقش شیار گیجگاهی فوقانی خلفی به‌عنوان یک ناحیه مشترک در هر سه سیستم برجسته می‌سازد.